woensdag 28 september 2011

Zicht op je bedrijf


Toen ik jaren geleden begon als ondernemer was dat best even zoeken. Ik deed veel kennis op, over administratie, belastingen, businessplannen en zo, maar het was lastig om die ook om te zetten in concrete stappen die me verder hielpen.

Een moment dat ik me uit die begintijd vooral herinner was toen een vriend me op een dag in de zomer vroeg: 'Hoe gaat het eigenlijk met je bedrijf?'

Mijn eerste reactie was om 'prima' te zeggen, want ik was een happy starter en blij om voor mezelf bezig te zijn.

Maar deze vriend was er een van het prettige soort waarvan je weet dat hij geen genoegen neemt met een net iets te enthousiast 'prima'. Dus dacht ik na. Over dat ik nu, halverwege het jaar, geen idee had of ik met mijn omzet op koers zat. Of ik wel de juiste wegen naar klanten bewandelde, niet alleen voor volgende week, maar ook voor volgend jaar.

En ik gaf het meest eerlijke antwoord dat in me opkwam: 'Ik heb geen flauw idee'. Ik ging zoeken naar de meest effectieve manier om dat wel te weten. En achteraf gezien was dat voor mij de start van serieus bezig gaan met ondernemen in plaats van het allemaal op me af laten komen.


Iedere ondernemer heeft het nodig om af en toe een goede vraag te krijgen, daarover na te denken, en dan aan de hand van net die goede tip een stap te zetten. Daarom verzorg ik op 27 oktober samen met Guido Makor in Rotterdam een Young Business Startup.
Om ondernemers die nu net beginnen die praktische steun te geven waar ik zelf best lang naar heb gezocht.

vrijdag 16 september 2011

Wereldbeeld


Soms kom je verhalen tegen die je niet zo snel meer loslaten.

Op de laatste dag van haar leven was Bano Rashid snipverkouden en koortsig. Ze praatte voor de camera over de rommel in de tent waar ze met haar jongere zus sliep, en haar zus vertelde later hoe trots ze was geweest dat ze haar laarzen had kunnen lenen aan een bezoekster die ze erg bewonderde. Bano had bijna geen stem meer, ze klonk als een schorre kraai. Ze straalde.

Bano's verkoudheid en koorts hadden haar redding kunnen zijn. Ze was eigenlijk te ziek om op de plek te zijn waar ze stierf. Maar ze wilde graag mee, en haar zus had haar opgepept, met warme thee en andere aandoenlijke dingen. Het lijkt me verschrikkelijk als je zo, zonder enige schuld, een rol hebt gespeeld in de gebeurtenissen die je zus fataal werden.

Bano Rashid was een van de 69 mensen die werden doodgeschoten op Utoya, slachtoffer van een wereldbeeld dat het verwoesten van iets waar je angst en boosheid bij voelt belangrijker vindt dan iets met liefde en enthousiasme op te bouwen.

maandag 5 september 2011

Monkey business


Een wereldberoemd experiment over observeren.
Als je het nog niet kent: kijken! Als je het al wel kent: blijven kijken!