Een van de voordelen van niet meer piepjong zijn, is dat je
gebeurtenissen in context kunt zien. Niet omdat je zoveel slimmer
bent, maar omdat je over een langere periode terug kunt kijken, en daardoor de patronen ziet.
Veel mensen worstelen met hun ‘bestemming’ in het leven. Ze
hebben het idee dat ze hier en nu een antwoord op die vraag moeten vinden, en juist
die verplichting maakt het zwaar.
Een bestemming waarvan het besef plotseling uit de
hemel komt vallen levert een mooie Hollywood-film op, maar voor gewone
stervelingen zoals jij en ik ontstaan bestemmingen doorgaans geleidelijk, door
dingen uit te proberen, door te ervaren wat wel klopt voor je
gevoel en wat niet.
Reiziger, er is geen pad, alleen een kielzog in de zee, dichtte Antonio
Machado.
Steeds opnieuw moeten verzinnen waar het heen moet is nogal vermoeiend. Maar juist als je na een tijd terugkijkt op het kielzog dat je hebt achtergelaten, kun je een idee
krijgen wat al die zwenkingen en rechte einden betekenen, wat de patronen
in jouw leven zijn.
En nog belangrijker: of die werken voor de toekomst of dat er nieuwe nodig
zijn.
Datzelfde geldt ook voor organisaties. Veel organisaties zijn
zoekende naar de juiste visie of strategie. Of ze volgen juist klakkeloos ‘de nieuwste
mode’, zonder te beseffen dat die nieuwste mode vaak oude wijn in nieuwe zakken is, oude wijn die destijds niet voor niets ondrinkbaar is verklaard.
Iets wat
een simpele blik op hun kielzog hun had kunnen vertellen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten