De bezuinigingen op cultuur deden weer een aardige discussie oplaaien. Moet de kunst zijn eigen broek ophouden? Met andere woorden: is alleen iets wat geld opbrengt waardevol? Of had Lucebert gelijk toen hij zei dat de waarde juist zit in weerloze dingen?
Een kennis van me en collega-ondernemer schreef ooit een wandelgids, zonder hoop op omzet, gewoon omdat hij het leuk vond. Hij zei dat de meest waardevolle dingen in zijn leven de dingen waren die geen geld opbrachten.
Volgens een oud-hoogleraar die ik ooit interviewde hadden Peters en Waterman in 'In search of excellence' gepleit om professionals 10 procent van hun tijd te laten besteden aan 'bootlegging', het lekker knutselen aan dingen waar niet op gestuurd wordt. Daar kwam innovatie uit voort. Ik heb de oorspronkelijke tekst nog niet kunnen vinden, maar ik vond het een interessante gedachte. Misschien is kunst die geen geld opbrengt ook wel zo'n vorm van innovatie.
Ik schrijf in ieder geval op dit moment een literaire verhalenbundel. Twaalf verhalen waarvan er nu negen af zijn. Kost veel tijd en gaat waarschijnlijk weinig geld opbrengen. Maar ik vind het waardevol. Ik heb deze maand twee van de verhalen naar een tijdschrift gestuurd. Omdat ik ze graag in druk zie, en ze graag aan anderen laat lezen. Ik hou je op de hoogte!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten