Een echtpaar in Texas zit met de ouders van de vrouw een spelletje domino te spelen op de veranda. Iemand vraagt: "Wat zullen we doen met het eten?" De vader van de vrouw zegt: "Zullen we naar Abilene rijden en in het Café daar gaan eten?"
Er valt even een stilte, en in de hitte vegen mensen wat zweet van het voorhoofd. De vrouw zegt dat het haar wel een goed idee lijkt. Haar man vraagt nog even hoe ver het rijden is (ruim 80 kilometer) en of de airco al gerepareerd is ("Nope"), en zegt dan dat hij wel wil als zijn schoonmoeder ook wil. Natuurlijk, zegt die, dat wil ze wel.
De rit is lang, stoffig en smoorheet. De hamburgers zijn niet te eten. De terugrit is al net zo onaangenaam.
Als ze na vier uur weer thuis zijn, zegt iemand dat het toch best wel leuk was.
Voorzichtig brengt de schoonmoeder dan naar voren dat ze eigenlijk liever thuis was gebleven. "Ik ging vooral mee omdat jullie zo enthousiast leken."
De man zegt, "Ik ging vooral mee om jullie een plezier te doen."
De vrouw zegt, "Ik ging vooral mee omdat pa het voorstelde."
Iedereen kijkt de vader aan. "Tja," zegt die, "ik stelde het alleen maar voor omdat ik dacht dat jullie je zaten te vervelen."
Soms heb je van overeenstemming meer last dan van een conflict. Het kan dus geen kwaad elkaar bij een besluit even te vragen: "Are we going to Abilene?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten