Hoe gaan ze hier uitkomen?
Gaan ze zich vastzetten in de eigen standpunten (zoals tijdens de mislukte paarse formatie van 2010)? Of zullen ze, zoals Balkenende-Bos, later achtervolgd worden door de gevoelige knopen die ze nu niet door kunnen hakken? Misschien wordt het een compromis (Maurice de Hond grapte al: we gaan 126 km/u rijden). Of besluiten ze dat ze geen resultaat kunnen bereiken dat ze aan hun zwaar gepolariseerde achterban kunnen verkopen?
De onderhandelingstactiek die doorgaans de grootste kans biedt op een resultaat waar je trots op kunt zijn is 'win-win'-onderhandelen. Ofwel je laat je eigen stokpaardjes en voorgekauwde oplossingen los, en gaat gezamenlijk nieuwe wegen zoeken die voor beide partijen zo veel mogelijk resultaat opleveren.
Dus niet: ik wil op vakantie naar zee, en jij naar de bergen, en we eindigen halverwege in de lage heuvels. Maar wel: wat wil jij doen en wat wil ik doen, wat vindt ieder het belangrijkst, en welke bestemming geeft ons de meeste mogelijkheden daarvoor?
Veel lastige internationale kwesties zijn opgelost door niet alleen koeken doormidden te delen, maar ook op deze manier samen te kijken hoe je meer koek voor elkaar kunt creëren. Meer koek maakt je verhaal ook beter te verkopen aan de achterban.
De moeilijkheid voor Rutte en Samsom is dat dergelijk onderhandelen tijd kost. Om vertrouwen op te bouwen, en om creatieve oplossingen te verkennen. Terwijl de druk op de ketel staat. Wat dat betreft is het wel goed dat veel van de gesprekken in de achterkamer gebeuren, zonder journalisten er bovenop die wachten op een 'nieuwswaardige' uitglijder van een van beiden.
Ik wens de heren veel succes, en volg ze met interesse, zowel persoonlijk als beroepshalve.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten