maandag 24 september 2012

Wildbreien in het "ondertussen"-tijdperk

Mijn vriendin kwam met een aardige typering: we leven in het "ondertussen"-tijdperk. Wat we ook aan het doen zijn, we zijn ondertussen altijd met iets anders bezig.

We twitteren midden in een gesprek, checken e-mail terwijl we training volgen. Of, wat ik laatst tijdens een vergadering in een café meemaakte, we moeten voortdurend op Foursquare bijhouden wie er allemaal in de buurt zijn, en of we al vaker hebben ingecheckt dan de 'Mayor'. (Als dit laatste geheimtaal voor u is zou ik zeggen, blijf nog even in zalige onwetendheid.)

Internet en sociale media zijn prachtige middelen. Maar ze versterken ook een al aanwezige neiging: het verlies van focus, concentratie en geduld. U weet wel, die grappige ouderwetse eigenschappen die ons de relativiteitstheorie, de symfonieën van Beethoven en de boek- en filmversies van Lord of the Rings hebben gebracht.

We willen steeds meer tegelijk, maar bereiken daardoor niet per se meer. Ik moet zelf vaak mijn modem uitzetten om niet in de verleiding te komen. En hoezeer ik ook vrij en creatief wil denken, ik creëer veel meer concreet resultaat als ik mijn tijd secuur in blokken indeel, waarin ik met één specifiek ding bezig ben. Mensen kunnen nu eenmaal niet goed multitasken zonder de kwaliteit van de individuele taken te schaden.

Misschien beseffen we dat onbewust ook wel. Oude, geduldige bezigheden komen weer terug onder nieuwe, hippe namen. Slowfood. Mindfulness. Misschien hoort wildbreien (de omgeving versieren met zelfgemaakte breiwerken) daar ook wel bij. En misschien lezen we binnenkort ook gewoon weer een boek. Zou ik leuk vinden.

Geen opmerkingen: