En dat het niet meer van deze tijd is om geleid te worden door een staatshoofd waar je niet op kunt stemmen.
Tegelijk zitten iedere dag miljoenen Nederlanders op hun werk. Geleid door managers waar ze niet op kunnen stemmen en die, anders dan het staatshoofd, beslissingen kunnen nemen over hun salaris, de inhoud van hun werk, en of ze volgende maand überhaupt nog een baan hebben.
Daar hoor je een Republikeins Genootschap nou nooit over.
Geleid worden is een gevoelige zaak in Nederland. We claimen graag veel inspraak, en willen dat er zo min mogelijk macht over ons wordt uitgeoefend.
Tegelijk is het ook wel makkelijk, zo'n manager die de pijnlijke beslissingen kan nemen waar niemand zich aan wil branden. Die we verantwoordelijk kunnen stellen voor al onze onvrede. En waar we vooral erg veel meningen over hebben (die we uiteraard aan iedereen verkondigen behalve aan de manager zelf).
Leiding geven is een vak apart, dat niet altijd goed wordt uitgeoefend.
Maar dan de kunst van geleid worden. Omgaan met iemand die leiding aan jou geeft: soms accepteren dat iets nu eenmaal zo is, dan weer op het juiste moment en op de juiste manier feedback of weerwoord geven.
Iets wat ook lang niet altijd goed gaat.
Volgens mij mede omdat wij Nederlanders ons erg ongemakkelijk voelen bij het idee van leiden en geleid worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten